Hannah Game Lodge dag 2

Met een zuid Afrikaanse wijn toasten we op een geweldige dag. Wow! Ons vakantiegevoel is vandaag absoluut een feit. Maar laat ik beginnen bij het begin. We hadden best een vol programma bedacht vandaag. Ten eerste wilden we de Panoramaroute rijden voorzien van de nodige bezienswaardigheden. En we wilden een wandeling maken in een kloof. En onderweg ergens pannenkoeken eten. Maar dat het haastwerk ging worden wisten we al voordat we uberhaupt ons park af waren. We kwamen langs de 6 kilometer lange ‘oprit’ van het park naar de weg al zo veel wild tegen dat we er een half uur over gedaan hebben. Meer dieren gezien dan gisternamiddag tijdens de 1,5 uur durende gamedrive.  Sira blijkt ware spottersogen te hebben en Gert moest regelmatig op de rem en in z’n achteruit voor giraffen, wilde zwijnen, weer allerlei soorten herten, apen, struisvogels... noem maar op. Maar wat is het gaaf om door een soort van Beekse Bergen XXL te rijden. Overigens niet gehinderd door andere toeristen. Het is hier winter en daarmee laagseizoen en terwijl de locals met een gebreide muts op lopen genieten wij van de zeer aangename temperatuur van zo’n 22 graden. Na zonsondergang (omstreeks half 6) wordt het wel al snel koud maar gelukkig brandt het haardvuur in het restaurant dus een kniesoor die er op let. Maar even terug naar onze trip vandaag: de Panoramaroute. We bezoeken onderweg Pelgrim’s Rest, een museumdorpje uit de tijd van de gouddelvers eind 19de eeuw. Dat was best hilarisch. Bij binnenkomst van het dorp moesten we onze auto parkeren en verder lopen. Ok dan. Even later zagen we hoe de ‘parkeerwacht’ onze auto ongevraagd een wasbeurt gaf. Bij terugkomst hadden we het idee de beste man een fooi te geven. Maar dat bleek niet nodig: verscholen achter een boom hangt zijn prijslijst. 80 rand! Nog geen geld maar wel 8x zo veel als we als fooi bedacht hadden. Maar de aanwezigheid van 4 uit de kluiten gewassen black friends maakte ons erg sportief. Tuurlijk betalen we die 80 rand joh. Geen probleem. Hahaha! We konden ons niet aan de indruk onttrekken dat we flink op z’n Zuid Afrikaans werden uitgelachen. Terwijl we in de auto stappen en onze beide iphone X’s in de lader stoppen bedenken we hoe relatief alles is. We zwaaien nog eens enthousiast naar onze vriendelijke oplichters en halen onze schouders op. Gun een ander ook wat. Onze tweede stop was Graskop Lift Gorge, waar je met een lift 51 meter diep een kloof in gaat en over vlonders en loopbruggen tussen de begroeiing en vooral boomtoppen wandelt. Terwijl dappere dodo’s boven ons  met een bungyschommel en een zip line de kloof overbruggen genieten wij van de mooie wandeling en verbazen ons erover hoe spic en span alles er uit ziet. Wat overigens ook geldt voor onze accomodatie. Na de armoe die we de eerste twee dagen hebben gezien verwacht je dit niet. Ze hebben het hier super goed voor elkaar. Alles is schoon, het eten geweldig en de mensen zo vriendelijk. Dat alles maakt dat het grote genieten nu echt wel begonnen is. Na het kloofgebeuren moeten we nog best haasten de andere bezienswaardigheden te zien. De natuur is hier overweldigend mooi. Helaas kunnen we niet alles zien; we willen perse voor het donker is terug in het park zijn. In het donker rijden wordt hier afgeraden: belijning is er niet, je ziet de mensen niet die langs de weg lopen en de dieren houden helemaal nergens rekening mee. Reden genoeg dus om op tijd terug te gaan. En jawel hoor, bij terugkomst duiken we in de zitjes in het restaurant bij het haardvuur. Hier is wifi dus we gaan even solo. Ik proberr zoveel mogelijk foto’s en filmpjes toe te voegen aan onze blog, maar dat lukt niet heel erg geweldig. Check anders mijn facebook pagina. En alvast excuus voor de schrijffouten: ik ben mijn toetsenbord voor mijn ipad vergeten en zonder is navigeren een beetje een dingetje. 🤪